Categorie: Heren 8

Zie hier de voltallige H8 ploeg die vrijdagavond Shuttle Stars partij gaf in een turbulente en geladen wedstrijd in Wachtebeke.

Ze streden er voor een portie frieten met beleg, aangeboden door de (afscheidnemende?) kapitein. Voorwaarde was een 8 – 0 pandoering te vermijden tegen de vice (of is het dan toch vieze) kampioen van 4° provinciale D.

Om de spanning erin te houden (ook bij mij thuis rekenden vrouw en zoon op een portie ongezonde vettigheid) stond er na 7 partijen nog steeds een paasei op ons conto. Gelukkig redde Tom ons na een spannende enkelpartij en behaalde hij zijn 10° competitiepunt (en wordt C2?).

Iedereen blij en met de frieten richting Braamstraat getrokken. Na het uitwisselen van een paar flessen Cava en pralines (waarvoor hartelijk dank aan mijn pupillen) nog een beetje zitten nakaarten met de bende.

Gevolg; na 1.00 u in bed gekropen en de volgende dag niet uitgeslapen op het tornooi van Beveren verschenen. Waarvan Pieter V en Frank DW dankbaar gebruik maakten om revanche te nemen voor hun nederlaag van de week voordien op Danlie…

Mannekes, bedankt voor de 2 voorbije seizoenen. Het ga je goed, al dan niet met ondergetekende, in jullie volgend seizoen.

– Rik –

Dit jaar liep bij Lokerse H8 “project C2”.

Dwz: onze interne richtlijnen bepaalden dat tegen het einde van het seizoen de helft van onze ploeg een C2 statuut moest hebben.

Een drietal zit al aardig op schema met 6 of 7 punten. Doch aangezien we slechts 3 wedstrijden meer te gaan hebben, wordt het voor sommigen toch wat nipt.

Vandaar mijn oproep tot alle kapiteins van de (lagere) competitieploegen:

Indien je iemand te kort hebt en je zoekt een degelijke enkelspeler dan ben je bij ons aan het juiste adres.

Ik heb momenteel in de aanbieding:

1) Tom Clauwaert, 7 punten zwaar, specialist in enkels die hij telkens nodeloos zwaar maakt. Gaat nooit voor minder dan 3 sets.

2) Frederik D’hondt (neen geen familie van..), ook goed voor 7 punten. Kan fantastische momenten afwisselen met geweldige dipjes, vooral sakkeren op zichzelf én zijn racket én op de shutle. Heeft bijgevolg soms een morele opkikker nodig, maar kan het afmaken als het moet.

3) Wouter Fransaer,  7 punten (?) is nog een speler die in enkel verrassend goed uit de hoek kan komen. Ik leg de nadruk op verrassend aangezien hij met zijn atypisch spel zelfs een geroutineerde C1 op het verkeerde been zet.

Buiten deze 3 klasbakken beschik ik nog over 2 fantastische elementen (Pieter Verlee, dé specialist in smashverdediging, en Nils De Smet, een echte allrounder), doch die wensen hun C2 klassering dmv tornooiwinst in dubbel te behalen…

U ziet kapiteins, voor elk wat wils.

Indien je voor een invalbeurt beroep wil doen op een van hen, graag een seintje.

Rik

De lezers die elke keer reikhalzend uitkijken naar mijn pennenvruchten, hebben de afgelopen maanden op hun honger moeten blijven zitten. Deels te wijten aan een ontbreken van inspiratie, deels aan mijn goedgevulde agenda, maar vooral door het ontbreken van goede prestaties. Door de vele fanmail ben ik echter genoodzaakt toch weer in mijn pen te kruipen.

Nu, dood zijn we zeker niet, maar voorlopig draait het allemaal niet zo goed meer als we wel zouden willen. Als het spreekwoord klopt dat je uit je fouten kan leren, zouden we ondertussen al ware badmintonvirtuozen moeten zijn. En ja – ik hoor het hoongelach -, dat zijn we vooralsnog nog net niet.
Van onze 1-7 nederlaag tegen titelpretendent H2 Beveren onthouden we enkel dat we in de heenwedstrijd 8-0 op ons doos kregen en nu dus oneindig veel beter doen.
Het eerreddende puntje kwam van de enkelwedstrijd van Tom die er voor het eerst in zijn officiële carrière in slaagde om een C2 naar huis te spelen.
Omdat het relaas van de andere wedstrijden zou vervallen in een depressieve kijk op onze conditie, stijl, tactiek en techniek laat ik die zwartgalligheid achterwege. We onthouden enkel het positieve. Daarom opnieuw: Tom slaagde er voor het eerst in te winnen van een C2, hulde daarvoor.

Ook afgelopen zondag moesten we aan de bak, dit keer tegen Latem H5. In de heenwedstrijd verloren we ginds met 6-2, dus de 3-5 nederlaag die we dit keer incasseerden is in die zin wel beter te noemen. Het blijft echter verliezen 🙂
Calimerogewijs kan ik het volgende excuus aanhalen: die mannen hadden wel een C1 en wij niet en dat is niet eerlijk.

De matchkes:
In het dubbelspel slaagden Tom en Frederik er niet in hun wedstrijd te winnen. Ook ik kon alweer geen overwinning boeken. Zowel met Rik als met Nils ging ik de boot in. De laatste officiële overwinning van mijnentwege is al zolang geleden dat ik niet durf te zoeken op toernooi.nl.
Wouter en Rik slaagden er gelukkig wel in de laatste dubbelpartij te winnen zodat alles nog mogelijk was (1-3 na de dubbels). Ze hadden wel drie sets en de geslepenheid van Rik nodig (zie archief tips voor toppers) maar ze haalden toch mooi de partij binnen.

In de enkelmatchen wonnen zowel Tom en Frederik waardoor ze met de nodige ruimdenkendheid bijna aan 10 competitiepunten zitten. Nils en Wouter verloren jammer genoeg, zodat we met lege handen achterbleven.
Wouter zijn prestatie was echter veelbelovend omdat hij moest aantreden tegen een C1. In de eerste set speelde hij de pannen van het dak en zijn tegenstander van het kastje naar de muur zodat hij logischerwijs op voorsprong kwam. De belabberde staat van zijn conditie zorgde er echter voor dat de Latemse C1 in set 2 en 3 weinig moeite had om Wouter toch een verlies aan te smeren. Jammer, want winst had ons toch een puntje en Wouter maar liefst 3 competitiepunten opgeleverd.

We onthouden dat:
– Pieter in 2010 nog geen match gewonnen heeft
– Hij dus wel een beetje troost kan gebruiken
– Hij ook nog een koker plastic shuttles en een drankbonneke tegoed heeft

– Wouter beter eens aan zijn conditie zou werken ipv er elke keer over te zagen
– Tom een erg goede chauffeur is die me steeds komt ophalen.

– Frederik en Tom zindelijk zijn
– Zij dus zonder problemen kunnen geadopteerd worden om bij andere teams de laatste nodige competitiepunten te halen.

– Rik zijn verjaardag in stijl gevierd heeft
– Hij thuis schapen moest melken

– H8 het in tegenstelling tot H7 en H10 zonder uitgebreide supporterskernen moet stellen
– Daar wel eens verandering mag in komen.

– Pieter –

Nadat we nog maar net met 6-2 verloren hadden van de Shuttle Stars, moesten we de volgende dag alweer aan de bak, ditmaal tegen (en in) Landegem en zonder onze sterspeler Pieter Verlee. Onze kapitein (Rik) deed ook niet mee, omdat hij de vorige dag al tweemaal competitie had gespeeld en op zijn leeftijd is het toch oppassen geblazen.:p Hij maakte wel de trip mee (als chauffeur en coach).We dachten er gemakkelijk te geraken omdat Tom zei de weg goed te kennen, maar toen we uitkwamen in Aalter besloot Rik wijselijk de GPS te nemen. Na de twee vorige verloren competitiewedstrijden werd het deze keer tijd om te oogsten. Zelfs met een punt zouden we al tevreden zijn.

In de dubbels werkten we met vaste duo’s. Tom en Nils stonden genoteerd op HD1 en HD2. Het was al een tijdje geleden dat ze nog hadden samengespeeld en dat was ook te merken op het plein. Ze kwamen telkens net te kort en verloren hun wedstrijden telkens met 2 sets. (22-20, 21-17 en 21-18, 22-20).

Ondertussen werkten Wouter en ikzelf HD3 en HD4 af. Onze eerste wedstrijd verliep zeer stroef. Ik maakte behoorlijk veel fouten – zeg maar té veel fouten – waardoor we de eerste set verloren. Gelukkig speelde Wouter zeer degelijk en kon hij het foutenaantal van mij compenseren, waarvoor dank. We wonnen de wedstrijd en de setstanden waren 18-21, 21-11 en 21-12. In onze tweede wedstrijd leek alles veel beter te lukken: Wouter bleef op niveau en ik begon het klungelen af te leren. De tegenstanders konden nooit aanspraak maken op de winst. We wonnen vlot met 21-9 en 21-15.

2-2 na de dubbels, alles lag dus nog open., alleen kon Landegem wel beter papieren voorleggen door hun twee C2’s op het blad.

Nils stond op HE1 en wist dat hij een moeilijke tegenspeler had. De eerste set ging gelijk op en helaas moest hij zich nipt verloren geven met 20-22. De tweede set was van hetzelfde kaliber. Nils kreeg op een bepaald moment zelfs 3 setpunten, maar kon het jammer genoeg niet afmaken. Hij verloor ook de tweede set met spannende 23-21 cijfers. Het is al de tweede keer dat hij nipt van een C2 verliest… derde keer goede keer?

Ik kreeg de tweede C2 voorgeschoteld. De eerste set ging gelijk op, maar toch ging ik met 21-19 onderuit. Na die set kreeg ik wat tactische raad van Rik en maakte Tom me er nog eens attent op dat ik twee individuele punten kon winnen. Hierdoor kon ik zowel de tweede en derde set binnenhalen: 19-21, 21-16 en 21-17 waren de setstanden.

Ondertussen was Tom ook al aan zijn enkel begonnen. Hij haalde vlotjes de eerste set binnen met 21-12 en stevende af op een vlotte winst. Helaas kantelde de wedstrijd en verloor hij de tweede set met 13-21. Na een spannende derde set toonde Tom toch dat hij de betere was. Hij won die met 21-18. Tom won al 3 van zijn 4 enkels… een goed gemiddelde!

Als laatste mocht Wouter spelen voor de winst. Hij kreeg een iets oudere, maar zeer taaie tegenspeler. Zonder echt in de problemen te geraken won hij de wedstrijd met 19-21 en 18-21.

We wonnen met 5-3, onze tweede winst van dit seizoen al! :p

Hopelijk kunnen we de volgende keer de heenronde op dezelfde manier afsluiten tegen de eerste in de stand.

– Frederik –

Kort verslagske wegens meestal korte wedstrijden.
We hadden deze mannen vorig jaar mogen bekampen en toen waren ze nog een haalbare
kaart. Dit jaar hadden ze zich echter versterkt (getuige de drie C2’s op de feuille)
en waren ze zeker niet te onderschatten. Ondanks hun 6 op 6 gingen wij natuurlijk
volop voor winst.

In de dubbels begon het echter gigantisch slecht.
Nils en ik verloren tegen twee C2’s in twee korte sets (12-21,11-21).
Tom en Frederik gingen eveneens ten onder (12-21,19-21).
Ook de tweede kans voor Nils en ik werd in twee sets weggegeven. In onze vierde set
 (de tweede set van onze tweede wedstrijd voor de niet-rekenwonders) begon het
eindelijk een beetje deftig te draaien maar toen was het kalf al half verdronken (13-21,23-25).
De dubbel van Frederik en Rik leverde ons gelukkig een eerste puntje op (21-11,19-21,21-12).

1-3 na de dubbels 🙁
Gelukkig zijn we stuk voor stuk sterke enkelspelers – NOT – en gingen we dat nog wel rechttrekken.
Nils en ikzelf waren op papier de slachtlammeren van dienst en werden tegen C2-geweld in de wei gestuurd.
Nils speelde erg sterk, al waren er jammer genoeg telkens momenten dat hij zijn tegenstander een punt of drie op rij cadeau gaf.
Verlies in twee sets maar de cijfers geven een vertekend beeld.
Ik maakte merkelijk minder punten dan mijn tegenstander, maar de mooiste punten kwamen wel voort uit mijn racket (bescheidenheid is me vreemd). Bij 4-20 in de tweede set sloeg ik genadeloos terug en bracht mijn tegenstander aan het wankelen.
Voor even maar, want 5-21 werden de loodzware cijfers (de eerste set was trouwens 13-21).

^{1-5, de nederlaag was mathematisch een feit.
Van de andere enkelpartijen heb ik wegens te grote ontgoocheling (een troostend woordje of knuffel zijn steeds welkom :p) quasi niets gezien.
Tom verloor (16-21,19-21) en Frederik won (21-18,17-21,21-16).
Het meest positieve gegeven aan de avond was de barmhartigheid van onze kompanen van
Lokerse G7 die eveneens verloren, maar wel steeds voor een feestmaal zorgen om u}

tegen te zeggen. Omdat hun tegenstanders – eveneens Wachtebeeks van afkomst – de lekkere paardenworsten niet opkregen werden wij ingeschakeld. Gratis eten + H8 -> geen eten meer over.

PS: wegens iets te weinig aandacht in het verslag bij deze nog eens proficiat aan
Rik en Frederik die een paasei vermeden.
-Pieter-

Na de goede prestaties op het tornooi van Pluimplukkers waren we erop gebrand om deze positieve lijn ook in de competitie door te trekken.
De eerste thuismatch van het seizoen bracht direct een hele volksverhuizing aan fans met zich mee. De volle 1 goede ziel (bedankt Eline!) kwam ons aanmoedigen.

De eerste dubbelpartijen bleken al snel erg bepalend voor de afloop.
Frederik en Tom – winnaars van het Pluimplukkerstoernooi HDD – mochten Wouter Deleu en Shani Beque bekampen.
Bij 18-6 in de eerste set raakte Wouter Deleu geblesseerd aan zijn arm (schouder uit de kom) en moest hij de strijd staken. Omdat Aalsterse H3 net met 4 was, bleek zijn blessure een zware aderlating en konden ook twee andere wedstrijden niet meer gespeeld worden. Hopelijk komt het snel goed met deze jongeman, al is badmintonnen de komende tijd waarschijnlijk uitgesloten.

De dubbel van Nils en mezelf begon erg spannend maar met 21-19 werd de eerste set toch binnengehaald. In de tweede set speelden onze tegenstanders (Brandon Guns en Glenn Van Damme) een niveautje hoger en wij waren even van slag (14-21). Nu de kennismakingsronde achter de rug was en we de mindere punten van de tegenstander ontdekt hadden werd de derde set erg gemakkelijk binnengehaald: 21-7.

De derde en laatste dubbel van de avond betekende het wederoptreden van Rik. Hij werd geflankeerd door Wouter en ondanks minder tot slecht spel – eigen woorden van Wouter – haalden ze het toch in twee sets: 21-15, 21-11.

De enkels waren deze keer uitbesteed aan Tom, Frederik, Nils en Wouter.
Tom maakte er in het begin een potje van wat resulteerde in 20-22 verlies. Daarna speelde hij een paar niveaus hoger en de twee volgende sets werden dan ook erg snel binnengehaald: 21-9, 21-7.

De tegenstander van Frederik had zijn momenten. Soms ontbond hij zijn duivels (tot wanhoop van Frederik) en leek niets een snelle overgang naar C2 in de weg te staan, te vaak bleek hij echter onzorgvuldig wat tot een erg hoge foutenlast leidde. 21-14, 21-17 voor Frederik.

De match tussen Wouter en zijn naamgenoot kon om bovenvermelde reden niet doorgaan, zodat enkel Nils nog moest spelen.

Het werd een erg spannende match die beide kanten op kon, maar jammer genoeg was het zijn tegenstander Glenn Van Damme die na drie sets het laken naar zich toetrok en zo de Aalsterse eer redde: 21-19 17-21 18-21.

Mede dankzij de noodgedwongen opgave van één van onze tegenstanders een erg ruime en eenvoudige 7-1 overwinning!

– Pieter –

Teveel blessures (knieoperatie, achillespeesruptuur en polsbreuk) zorgden ervoor dat
onze oorspronkelijke ploeg tien negertjesgewijs was uitgedund tot Frederik en
ikzelf. Gelukkig konden Pieter en Frank (de vader van Gianni, die ik -shame on me-
voor de match niet bij naam kende) ons vervoegen. Geen geschenk voor de invallers,
aangezien zelfs onze basisploeg met zware 7-1 cijfers was onderuit gegaan in de
heenmatch.

Onze eerste dubbelpartij (Frederik-Pieter V.) werd ondanks de op papier sterkere
tegenstand (C2-D koppel) goed aangevat en na twee sets haalden we het eerste puntje
binnen (21-16,21-18).
Pieter D. en Frank gaven zich volledig, maar tegen het andere C2-D koppel van de
Mintons bleken ze toch wat tekort te komen (10-21,10-21).
Ook de Mintons besloten met vaste duo’s te werken, zodat het voor de volgende
matchen gewoon wisselen van tegenstander bleek.

Doorgaand op hetzelfde elan slaagden wij (Frederik en ik) er ook in dit tweede
koppel opzij te zetten. Bij momenten was het badminton erg goed (vandaar het
ontstaan van grote puntenkloven van vijf/zes punten). Jammer genoeg bleken we soms
nog te onbesuisd of te slordig, waardoor de tegenstander weer in de wedstrijd kon
komen en we uiteindelijk blij mochten zijn dat we het twee keer met twee puntjes
verschil haalden (24-22,21-19).
Pieter en Frank verloren de vierde dubbelpartij (11-21,12-21), zodat de balans na
het dubbelspel mooi in evenwicht was.

Speciaal voor de enkelpartijen hadden de Mintons hun sterkste wapen in stelling
gebracht. De C1 (Bram De Maesschalck) die Frederik op zijn bord kreeg, werd halfkoud opgediend,
maar het schokeffect mocht niet baten. Meer dan aanklampen was Frederik niet echt gegeven
(12-21,16-21).
De C2 die ik mocht bekampen kende ik al van in het dubbelspel en leek me een
haalbare kaart.
Dat enkel- en dubbelspel twee totaal verschillende disciplines zijn, bleek al gauw
toen ik in de eerste set amper een pluim kon raken (6-21). In de tweede set ging het
wat beter maar ondanks 9-8 voorsprong ging ik toch met 10-21 de boot in.
Zware cijfers, maar volledig verdiend. Chapeau voor mijn tegenstander Jesse.

Frank verloor met dezelfde cijfers van zijn tegenstander (al waren de setstanden
omgekeerd: 10-21,6-21).
Pieter D. verspeelde in de eerste set de kans op setpunt waardoor hij mentaal brak
en in de tweede set geen vuist meer kon maken (19-21, 11-21).
2-6; een verdiende overwinning voor de Mintons.

Ondanks het verlies in deze laatste match is H8 erg tevreden over de geleverde
prestaties doorheen dit eerste competitieseizoen!

Tot volgend seizoen!
-Rik-