Categorie: Heren 2

Heren 1ste prov. : Badlove H1 – Lokerse H2 : 1 – 7

Verslag Lokerse H2  –   bijna den eersten helft van ’t seizoen

 Op algemeen verzoek en ook wel omdat ik al anderhalve week thuis zit met el gripo mexicano en een dubbele virale oogontsteking (cool he), alhier een samenvatting van onze exploten van de eerste 4 matchen in eerste provinciale heren.

 Zoals steeds zijn we weer bij de degradatie kandidaten; dit jaar wordt zelfs extra moeilijk omdat we met 2 B1’s, 2B2’s en 2 C1’s weinig mogelijkheden hebben om onze befaamde tactische manoeuvres uit te halen.  We zullen dus moeten spelen op talent, fysische kracht  en mentale volharding…..   dat belooft

 Lokerse 2H  mintons 1H       4-4
Na een lange zomer direct naar de Mintons H1, waar Davy Verdoorent als top B1 toch wel een maatje te groot is voor ons.  Anderzijds hadden Pens en Dries zeker een kans in dubbel 2 (derde set met 17 in den boot) en verloor ondergetekende zijn enkel met 22-24 en 19-21. Dus kunnen we besluiten dat een 4-4 gelijkspel niet slecht is, maar beter had gekund.

 Lokerse 2H  Badlove 1H      7-1
Dries en Davy spelen liever met vrouwen in de gemengd dan met ons; pfff flauw.  Zonder onze B1’s tegen badlove is niet leuk, maar met Klaas (merci om in te vallen) op eersten enkel rekenden we toch op een 4-4.  Man man man, we hadden allemaal een super dag en zodoende was het 4-O na de dubbels.   Klaas, Pat en ikzelf wonnen ook onze enkel, dus met 7-O mocht de pens de geblesseerde Wymie (yeah right, chique geveinsde blessure Tim)  vervangen in een historische enkel.  Na een slopende strijd moest onze moedige rode krijger het strijdperk verlaten met 20-22 in de derde set.  Ik wist niet dat ne mens zo rood kon worden als de pens en dat nen hartslag van 287 mogelijk is…

 Lokerse 2H – Beveren 1H
Tegen beveren met de Perrie en Pascal van de Eeden waren alweer niet op volle sterkte, dries was nog een beetje op de sukkel en ik was dus begonnen aan mijn Mexicaans avontuur.

Vooral de pens was outstanding zodat we na de dubbels op een confortabele 3-1 stonden.

Den dries kon in de gemengd al vrij éénvoudig winnen van de perrie, maar die haalde nu alle truken van de foor uit zijn uitgebreide arsenaal aan flicks, backhandsmashes en kapdrops, waardoor de dries toch den boot in ging.  Smurf vrat de pascal op, maar Patrick en Wymie verloren hun enkel.  Met eigenlijk slechts 2 spelers op niveau, Davy en Pens, is 4-4 alweer niet zo slecht.

 De Mintons 2H – Lokerse 2H
Tegen de mintons trad alweer een (letterlijk) verlichte ploeg op.  Ongeveer 300 kilo aan heren 2 moest namelijk naar een receptie, dus Dries, Davy en Pat kregen versterking van Hans vd Brande tegen het jeugdige geweld van Mintons 2.  Elk van onze mannen deed zijn duit in het zakje en won een wedstrijd (Pat en dries behaaldden een mooie 22-24 in de derde set tegen van Bruysel-Lauwers ) maar het was toch weer de Smurf die 3 matchen kon winnen waardoor we met 3-5 naar huis gaan.  Merci aan den Hans om in te vallen.

 Voor een degradatie kandidaat niet slecht, 2 keer winnen, 2 keer gelijk.  De volgende weken moeten we tegen de eerste 2 uit het klassement, veel B1’s op de menukaart, maar zoals ge ziet, we kunnen veel eten en als zelfs de pens begint te enkelen zijn de mirakels de wereld nog niet uit.

– El poesie mexicano –

Onze laatste wedstrijd in 1ste provinciale werd prompt gebombardeerd als een soort galawedstrijd. voor beide teams deed het er nog weinig toe. Wij waren al zeker van ons ticket naar 2de provinciale, Badlove kon mits winst nog 3de worden… maar meer dan een blazoenpoetser is dit niet natuurlijk.
Toch deden we er alles aan ons vel duur te verkopen. Iedereen wou bewijzen dat we toch nog steeds de waarde hadden van een eerste provincialer.
Net voor de wedstrijd zegde Mul nog af wegens te veel last van de schouder. En bij het aanvangen bleek Herr klaas in geen velden te bespeuren. Misverstandje blijkbaar. Hij was nog champie aant hijsen op een lentefeest. Hij ging zijn best doen om tegen de enkelwedstrijden in de zaal te zijn.
Nog 5 kleine negers dus.

Dubbles
Buik/Dirk vs. Mario Dossche/Tom De Foer (B1/B1)
Buik viel in voor de dubbel van Klaas en met Dirk aan zijn zijde haspelden ze een zeer knappe wedstrijd af. Aanvankelijk op achterstand gekomen maar halfweg de eerste stonden de bordjes opnieuw gelijk. In een echte nek-aan-nek met maximum één puntje verschil. Buik & Dirk bleven het coolst en konden de eerste set winnen.
In de tweede een soortgelijk scenario al haakte het wagonnetje van Mario & Tom iets vroeger af. Knappe winst dus tegen 2 B1’s!

Famacci/Totem vs. Gino Bockaert/Fred De Rijcke (B2/C1)
Normaal gezien een haalbare kaart… maar toch brachten ze zichzelf in de problemen door het tot een 3setter te laten komen. Daarin werd naar hartelust geklungeld waardoor de match toch verloren ging. Dommage.

Buik/Totem vs. Tom De Foer/Gino Bockaert (B1/B2)
Zo sterk Buik acteerde in zijn eerste wedstrijd, zo slecht kan het eraan toe gaan in de 2de match. Zowel Buik als Totem wisselden de foutjes af met veel te weinig flitsen. De match ging verdiend in 2 sets naar de Badlovers.

Paemel/Dirk vs. Gino Bockaert/Fred De Rijcke (B2/C1)
Dirk was in zijne goeie zondag. Gino & Fred werden probleemloos opzij gezet.

2-2 na de dubbels… tegen Badlove is dit nog maar zelden voldoende gebleken.

Singles
Klaas vs. Tom De Foer (B1)
Voor Klaas de uitgelezen kans om een (klassements)reddend puntje te halen… want na verlies tegen ne C1 was Klaas op
-10 beland (en dit voor den hoogste Lokerse-speler in de B1-ranking). De eerste set kon hij winnend afsluiten, maar nadien verwaterde zijn spel. Tom kon uiteindelijk volledig overpakken en won in 3 sets.

Buik vs. Mario Dossche (B1)
Buik mocht tegen de 50-jarige kilometervreter van Lovendegem aantreden. In de onderlinge duels hadden ze allebei al gewonnen. Buik kon echter het tempo iets hoger houden dan Mario. 2 keer winst met 14.

Paemel vs. Gino Bockaert (B2)
Ook gene cadeau. Gino won dit seizoen al 18 enkels (to. eentje verlies tegen nen B1) en ik dacht gehoord te hebben dat hij op +17 stond (klaas wil wel een paar puntjes overkopen!). Wel zondag deed Gino er nog eentje bij. Paemel was kansloos.

Famacci vs. Fred De Rijcke (C1)
Opnieuw kreeg de Famacci de zware taak een eerreddend puntje binnen te halen. En in tegenstelling tot de heenronde weet hij nu wel perfect met die druk om te gaan. De wedstrijd werd behoorlijk snel beslecht in ons voordeel.

Zo kaapten we voor het eerst een puntje weg tegen Badlove, zowaar door 2 enkels te winnen. Lokerse H2 sluit op deze manier het seizoen in schoonheid af. De laatste 4 wedstrijden weten we zelfs niet meer wat verliezen is.
Onze erbarmelijke heenronde bezegelt natuurlijk ons lot. Starten met een 1 op 10 is dramatisch en zadelde ons op met het degradatiespook met onze desastreuze wedstrijd thuis tegen Oudegem als orgelpunt. Hadden we die kunnen winnen ben ik ervan overtuigd dat we ons in extremis nog hadden kunnen redden.
Soit, ditmaal niet. Volgend jaar zullen we in 2de provinciale eens voor den hoofdvogel kunnen gaan.
In de schaduw van onze wedstrijd speelde heren 3 thuis tegen Latem H2. Deze wedstrijd kreeg nog een extra dimensie gezien er deze week een mail ontvangen was dat er dit jaar 2 stijgers naar 3de liga zijn. Lokerse H3 moest dan wel winnen om nog over Latem te springen waarin ze net niet slaagden.
Boven bij de Walter beloofde het nog een plezante afsluiter te worden van het competitieseizoen want er waren paardenworsten voorzien wat de mannen van Badlove best konden appreciëren (al had buiten Foerke nog niemand van dit gerecht gehoord)
Ze waren alleszins superlekker!
voila, da wast voor dit seizoen.
-Buik-

Zondag stond onze voorlaatste wedstrijd in 1ste provinciale op het programma.
Het degradatiespook dat ons al een tijdje overschaduwde heeft ons nu ook officieel ingehaald.
De ploeg die ooit in 3de liga furore maakte zakt nu naar de buik van het Oostvlaamse badmintontoneel.
Maar dat houdt ons natuurlijk niet tegen om in schoonheid te eindigen.
The Fab 5 voor de thuisploeg waren Buik, Mul, Famacci, Totem en de Pemel.
“Let op mijn woorden!” zei den Totem “vandaag winnen we!”.
Met een verborgen lachje, een kuchje en ostentatief de kousen optrekken maakten zijn medespelers duidelijk dat zij er niet zo een goed oog in hadden.
Zoals verwacht kwam Drive af met hun sterkste bezetting: Thierry De Decker, Sven Van Nuffel en Bart De Smet zijn de B1’s, Geert Troch en Ive De Ruysscher de B2’s.

1ste : Buik/Famacci vs. Sven Van Nuffel/Bart De Smet (B1/B1)
De eerste set ging vlotjes naar de thuisploeg. Te vlot bleek, want in de 2de game kwamen we meteen 5 punten achter. Het gaatje kon niet meer opgehaald te worden.
Met opnieuw opperste concentratie in de 3de game eindigde de wedstrijd in ons voordeel.

3de : Mul/Totem vs. De Decker/Troch (B1/B2)
Blijkbaar helemaal niet goed gespeeld. Duidelijk in 2 sets den boot in. Het voornaamste uit deze wedstrijd was dat Thierry De Decker zich licht kwetste aan de lies en dat hij uit voorzorg paste voor de andere 2 wedstrijden.
Dit scheelt toch heel wat voor ons.

2de : Mul/Paemel vs. Van Nuffel/De Ruysscher (B1/B2)
Tging hem vooral in seriekes van ups en downs. Soms zelfs tot 7 punten na elkaar tegen en dan weer een serieke in ons voordeel. Wedstrijd werd uiteindelijk in de 3de game overtuigend gewonnen door het Lokersekoppel.

4de : Famacci/Totem vs. Troch/De Ruyscher (B2/B2)
Haalden allebei een aardig nivo. Op het commando van den Totem haalde Famacci zijnen hamer boven. Met succes.

Een hoopvolle 3-1 voorsprong na de dubbels.

1ste : Buik vs. Sven Van Nuffel (B1)
Net als in de heenwedstrijd mochten we elkaar bekampen. Buik had blijkbaar zijn lessen getrokken uit de vorige nederlaag. De eerste kon hij deze keer wel nipt binnenhalen (al scheelde het weer niet veel of hij had hem weggegeven). De tweede game haalden beide spelers hun betere niveau boven en kon opnieuw Buik (even close)met de pluimen gaan lopen. Een gelijkspel was al binnen!

2de : Mul vs. Bart De Smet (B1)
Zoals steeds smijt Mul altijd zijn volle gewicht in de schaal. En het scheelde weer niet veel.
De eerste game had hij achteraf bekeken moeten binnen halen.
Net iets te laat had Mul de tactiek van de korte service door. Op die manier werd Bart wel verplicht een 3de set toe te staan.
Mulleke kwam in die derde net iets te kort. Helaas pindakaas.

3de : Famacci vs. Ive De Ruysscher (B2)
Net als 2 weken terug had Famacci opnieuw de eer om een tweede enkelzege voor ons team te boeken. En net als tegen Latem slaagde hij in dat opzet. Hij begint zowaar op dreef te komen!

4de : Paemel vs. Geert Troch (B2)
Paemel die de laatste tijd op training toch al eens betrapt werd op het spelen van een enkelke mocht voor het eerst dit seizoen oogsten. In 2 sets sloeg hij zich voorbij Troch.
Eerlijkheidshalve moeten we erbij zeggen dat laatstgenoemde het nogal moeilijk had zich nog op te laden voor deze match, gezien de nederlaag toch al vast lag.

Conclusies van de week:
– Het uitvallen van Thierry had natuurlijk zijn gevolgen voor het verdere verloop van de wedstrijd… want in principe wint hij toch zijn 3 wedstrijden.
– Dit is nog maar onze 2de overwinning van het seizoen.
– Iedereen heeft op dezelfde dag en dezelfde avond eens goed gespeeld
– Hadden we van in begin van het seizoen dit niveau gehaald waren we er altijd ingebleven. Buik, Famacci en nu ook Paemel beginnen enkelkes te winnen, het geen in de heenronde zelden tot nooit gebeurde. Toen werden we in die discipline telkens met een 0/4 of 1/4 tot een nederlaag gedwongen.
– Als Oudegem volgende zondag thuis wint van Badlove is het alsnog Drive die ons zou vervoegen naar 2de provinciale. Pijnlijk is dat zij gedeeld voorlaatste staan (samen met 4 ploegen) met maar liefst 11 punten.
– Volgend jaar gaan wij For Champion!

De match die oorspronkelijk volgende week was gepland maar op vraag van Latem naar vorige week werd verplaatst werd uiteindelijk toch maar naar gisteren verschoven. Het had heel wat voeten in de aarde!
Voor Lokerse stonden 5 giant-killers tussen de lijntjes. En zoals steeds liepen de voorbereidingen volgens het boekje.
Kersverse papa Mul had gans de week pinten zitten blazen in de kliniek. Maar hij maakte(tot ons groot plezier) wel tijd om een matchke te kloppen en ons de lengte van zijne zoon preciseren.(van kop tot onderkant penis 53,5cm). Tja, tis ne Mul hé;-).
Den Totem had er een week opzitten met een gemiddelde van 2,5 uur slaap per nacht. Buik had de zaterdag een kruiwagentje of 90 mee aarde versleurd. Famacci zit vol in de verbouwingen (in tegenstelling tot de geruchten heeft het niets met het tv-programma Beautiful te maken). En de Pemel tot slot zat met een klein maagkwaaltje.
Maar laat ons eerlijk zijn. Voor de mannen van Latem was het ook niet ideaal. Karel had blijkbaar het uur niet goed gecheckt dus stonden ze om 17.30u te schilderen voor een gesloten poort. En wa moete dan doen die 2,5u? Op café gaan hangen natuurlijk.

Over de wedstrijd kunnen we vrij kort zijn. Dubbels 3 & 4 werden vrij makkelijk binnen gehaald door de koppels Buik/Famacci en Buik/Totem. De dubbels 1 & 2 waren net iets te zwaar. Mul/Paemel hadden er mss. een derde setje moeten uitvijzelen na een 17/13 voorsprong.
Ook in de enkels waren de verschillen duidelijk. Mul kreeg er van langs door Karel Sioncke. Paemel speelde knap tegen Bavo De Zutter maar kwam net tekort.
Buik wist Christophe Naessens te verschalken in 3 sets (al was enkel de laatste set het bekijken waard)
Alle druk op de schouders van de captain. Hij slaagde met brio in zijn opzet. Famacci was duidelijk beter dan Manu.
Een billijke 4-4 was de enige correcte uitslag.
De rest van den avond was gelukkig wel interessanter. De prijs voor beste openingszin ging nipt naar den Totem (al zat naessens kortbij). Buik wist de meeste sandwichkes te verorberen en het personeel van Walter kreeg weer behoorlijk wat pikante vragen en opmerkingen te verwerken.
Binnen 3 weken volgt onze voorlaatste wedstrijd thuis tegen Drive.
-Buik-

Het moet zowat de zwaarste bevalling vant jaar geweest zijn om aan een ploeg te geraken. Woensdag stuurde onze cap een mailke wie er kon mee spelen maar de enige reacties die er kwamen waren ziek, gekwetst, op reis en kmoe werken.
Eens bij de jeugd gaan horen… maar die zaten dan weer op de IPJO.
Gevolg tegen zaterdagmiddag hadden we een ploegske van 4 waarvan enerzijds den Totem alleen maar rechtop liep dankzij een dozeke dafalgannekes (per dag!) en anderzijds de Klaas zowat 2 weken gehorizontaliseerd is geweest en dankzij een lief klein buikgriepke zowat 7 kilo is kwijt gespetterd.
Alles behalve ideale omstandigheden dus. Zondagnamiddag toch een beetje positief nieuws.
Kasteel belde dat zijn afspraak gecancelled was en dat em (als we wilden) toch kon mee spelen… (kom maar af natuurlijk!)
Bijkomende moeilijkheid was dat onze tegenstanders 2 bereidwillige spelers had gevonden om het geheel iets te “verstevigen” zijnde Robin Van Landeghem (nen A uit den eerste ploeg) en Dieter De Cleene (halve finalist B1 op de provinciale kampioenschappen en vast lid in den 2de ligaploeg).
Een quasi onmogelijke opdracht dus.

De dubbels:
1ste klaas/Totem vs. Robin Van Landeghem/Tom Van Hoeymissen (A/B2)
Den eerste set net niet tactisch genoeg gespeeld (lees Robin veel te veel int spel betrokken), maar de 2de game toch knap het evenwicht hersteld.
De derde set wijzigden de tegenstanders van tactiek waarop geen antwoord werd gevonden. 6 punten op rij en de weerbaarheid brak.

2de Kasteel/Famacci vs. Dieter De Cleene/Tom Van Acker (B1/B2)
Kasteel en Famacci speelden een puike wedstrijd. De eerste wast nog nipt, den tweede kwamen de pluimplukkers niet meer in de buurt.

3de Buik/Famacci vs. Wim Van Hoeymissen/Geert Verlinde (B2/B2)
Buik & Famacci startten de eerste set met 8-0, daarna herstelden onze tegenstanders het evenwicht. Meer nog, ze kwamen bijna helemaal terug. Nipt haalden we de eerste set binnen. De 2de game konden we maar net gelijke tred houden maar bij 14-14 sloegen we definitief toe.

4de Kasteel/Totem vs. Hans Catry/Piet De Buck (B2/C1)
Buiten hier en daar wat discussie kwamen we nooit in de problemen. Totem kon zijn geliefkoosde spelleke boven halen (laat die mannen maar aanvallen). Er zat net iets te weinig kracht achter.
Een vrij simpele overwinning dus waardoor we ietwat onverwacht met een (toch wel noodzakelijke) 1-3-voorsprong aan de enkelkes konden beginnen.

De enkels:
1ste Klaas vs. Robin Van Landeghem (A)
In eerste instantie werd Klaas werkelijk overklast.
Het zag er naar uit dat de match maar 5 minuten ging duren. Maar de Klaas is ne kuitenbijter.
Zijn tactiek? Gebruik de wapens van de tegenstanders tegen hem. En dat resulteerde. Nu niet dat hij Robin een setje kon afpakken, maar het hem lastig maken is zeker gelukt. Knappe match (met felicitaties van de tegenstander)

2de Kasteel vs. Dieter De Cleene (B1)
Kon efkes wat weerstand bieden maar Kasteel was nog aant uitzwaaien terwijl de pluim al den andere kant vant plein lag. Had snel door dat het weinig zin had.

3de Buik vs. Arno Boonants(B2)
Oorspronkelijk stond Tom Van Acker op het wedstrijdblad, maar die zag (wegens een kwetsure aan de enkelligamenten) af van deze opgave. Jonkie Arno Boonants (17 jaar) was niet echt opgewassen tegen de ervaring van den Buik. Vooral mentaal heeft hij nog veel bij te leren. Het kopje ging veel te snel hangen.

4de Famacci vs. Wim Van Hoeymissen (B2)
Famacci had de zware opgave om Wim Van Hoeymissen te kloppen. Wim, die op competitiepunten al zeker terug B1 wordt bleek iets te hoog gegrepen. Famacci slaagde er maar af en toe in om boven zichzelf uit te groeien, maar hij bleef (zoals wel al eerder dit seizoen) op de cruciale momenten niet rustig genoeg om een set af te pakken.

En zo kaapten we verdiend een puntje weg tegen Pluimplukkers 4. Er was één versterkingske te veel aan om meer te kunnen pakken.
Achteraf werden we in de Gentbrugse bodega verwend met zalige belegde broodjes. Merci mannen!
Volgende wedstrijd is op 1 maart thuis tegen Latem.
De details kan je hier bekijken.

“Lokerse H2 krijgt weer een dreun van jewelste”

Het is eigenlijk onbegrijpelijk hoedat we met Kasteel, Mul, Buik, Famacci, Dirk en Totem (waarvan de laatste 2 één wedstrijd speelden) toch den boot kunnen ingaan.
Die laatste plaats hangt waarschijnlijk als een molensteen rond onze nek want gisteren was er van topvorm weer weinig sprake.
Anderzijds moeten we ook stellen dat Oudegem een zeer risicovolle opstelling uit de hoed getoverd had die wonderwel klopte tot in de kleinste details.

Van de eerste 3 dubbels gingen er 2 duidelijk naar ons.
Mul & Kasteel haalden het (zoals verwacht) met de vingers in de neus van Roel & Cédric.
Op het andere veld verdeelden Buik & Totem netjes hun slechte dag. Buik speelde nen erbarmelijken eerste set, bij Totem lukte het vooral in de tweede niet meer.
Gelukkig kon Buik het met Famacci in zijn 2de dubbel wat rechtzetten. Vooral met dank aan de meervuldig voorkomende klasseflitsen van de Famacci.
Cruciale match werd die van Dirk met Mul waar het onwaarschijnlijke gebeurde. Set 1 ging duidelijk naar Glenn & Roel maar de 2de set krabbelde het Lokerse-duo recht en tekende aan met setwinst. In de derde set waren we constant baas maar de match werd op een bijna ondenkbare/onbegrijpelijke manier weggegeven. Bij een 17-12 voorsprong voelde je hun stress plots stijgen. Eerst ging het nog naar 19-14 en bij 20-17 hadden we nog 3 matchpunten over maar toen werden er 2 aftikkers (waarvan de 2de een meter boven tnet) onbesuisd in het net geklopt. Bordjes opnieuw gelijk en dan weet je dat die match altijd zal verloren worden. Dood doodjammer.

In plaats van een veilige 3-1 was het een 2-2 waar het (wederom) dankzij de opstelling van Oudegem nog alle kanten uit kon.
Het gevolg was dat onze ploeg weer als een pudding in elkaar zakt.

Kasteel kreeg de zware taak Glenn Van Schuerbeeck opzij te zetten (we hadden erop gerekend dat Kasteel Cédric Cooreman zou kunnen opsmullen)
En Glenn kon in de onderlinge ontmoeting opnieuw de voorsprong pakken (1/2).
Kasteel kwam er eigenlijk niet aan te pas. Een beresterke match van Glenn.

Op 1sten enkel moest “hapje” Mul plots alles uit de kast halen om van Cédric te winnen. Dit lukte jammer genoeg niet. Den 1ste set liet Mul zich in extremis nog ontfutselen, in de 2de was het overwicht van Cooreman te groot.

2-4 voor Oudegem. Het schip was zinkende.

In de tweede reeks enkels begon Buik furieus aan zijn partij. Met zijne vooze korte service stoomde hij in één ruk naar een 14-3 voorsprong. Set bijna binnen, dus vond ie het tijd om de aandacht wat te verzwakken waardoor opposant Jan Verwaeren volledig in de wedstrijd kon komen. In de eerste set kon hij natuurlijk het tij niet meer keren maar jan haalde wel overduidelijk de tweede set binnen.
Buik (nu furieus van colère) moest efkes afkoelen in de gang.
De derde werd gelukkig weer beter aangevat al moet ik toegeven dat Jan absoluut geen geluk heeft gehad.
Buik liep direct 5 punten uit waardoor het geloof bij Jan er vrij snel uitwas.

Alle druk op de schouders van de Famacci. De cap kon zijn team ternauwernood redden.
Met Nils had hij wel een taaie klant. Een zeer taaie zo bleek.
De eerste set werd duidelijk gewonnen door de Ouwegemnaar… maar in de tweede kon Famacci het initiatief overnemen. Maar afmaken zat er (zoals al gans het seizoen) opnieuw niet in. Nils kon in extremis 4 punten achterstand ophalen en Famacci strandde met 21-19 vooralsnog in het wiel.

De ontgoocheling was (en is nog steeds) enorm, ook omdat we Heren 3 hier absoluut geen dienst mee bewijzen.
Onze pudding veranderde in ne omvergevallen emmer zand.
Iedereen ging ontgoocheld zijn eigen weg.
Ik denk niet dat 2 ploeggenoten samen onder den douche gestaan hebben.
En bij de Walter was het al niet veel beter.
Proficiat aan de mannen van Oudegem.

De inauguratie van de eerste zwarte president staat voor de deur, den Totem brengt zijn madam mee naar den BC, Elise gaat trouwen, den Davy gaat vroeg naar huis, de poesie eet gene kebab meer en den buik alleen maar een kleintje, … . Wat ik eigenlijk poog te zeggen: der zijn geen zekerheden meer, meneer; en alzo geschiedde het dat 4b2’s en 2c1’s favoriet waren in de derby tegen Lokerse H2, 3B1’s en 3 B2’s.

Van enige onderschatting zoals in de heenronde was echter geen sprake meer, en met de Mul erbij kwam H2 met hun sterkste opstelling naar Lokeren City, rekening houdende dat de Paemel liever champagne consumeerde op een receptie. Voorwaar een verstandige keuze.

De sterkte van Heren 3 is natuurlijk zijn perfect georganiseerde structuur en hiërarchie. Elkeen heeft een precies gedefinieerde functie en perfecte afgelijnde taakomschrijving.

De captain, Patrick houdt vooral de bonnekes bij; de Pens; onze logistieke directeur regelt vooral de douche-indeling en van de rest doet hij …. euh vanalles, en ondergetekende poesie is de persverantwoordelijk en officiële spreekbuis van de ploeg, een taak die hij onder lichte druk van zijn collega’s dient uit te voeren, op straffe van altijd eersten enkel te moeten spelen.

Daarmee komen we bij het mastermind, de goeroe, het brein, de man dankzij wie we de diepste dalen bereikten en de hoogste toppen scheerden; onze heilige technische directeur; de Wymie. Ondanks verwoede pogingen van Davy; werd niet meer naar hem geluisterd en was onze opstelling een complete verrassing voor H2 en hadden ze het dus bijn aaan hun fles; theeft maar 2 puntjes gescheeld.

Aan de dubbels zelf ga ik niet te veel woorden vuilmaken; H2 speelde steeds B1-B2 uit, tegen onze B2-C1 combinatie. Dries en Pens waren op HD1 duidelijk sterker dan Klaas en Dirk, alhoewel ze naarmate de wedstrijd vorderde steeds sterker werden. Toch mooie overwinning.
Patrick en Wymie waren tegen Famacci en Totem technisch duidelijk de mindere, maar karakter, spelinzicht en de wil om te winnen zorgde ervoor dat onze jongens een belangrijke overwinning binnenhaalden, 2-0 en we konden voor de overwinning gaan.

De 2e serie begon slecht; Wymie en Davy werden van de baan geblazen door Mul en Dirk. Onze jongens gingen kansloos ten onder. De match van de waarheid werd dus Buik – Totem tegen Pens en mezelf. 1e set dodo aan het doen en rap gedaan; maar vanaf dan begon het. In de tweede set ging het al een pak beter en in verlengingen werd de 2e binnegehaald. De derde set werd intussen gevolgd door de ganse zaal en dan stijgt iedereen natuurlijk een beetke boven zichzelf uit. Iedereen was wat gespannen wat zich uitte in veel foutjes en nerveus spel, maar wel spannend tot op het eind. Spijtig genoeg kregen de toeristen van H2 op het juiste moment de juiste pluimen, en met 22-20 in de derde set gaven we de overwinning en misschien ook het behoud in 1e provinciale weg.

De enkels dan; alwaar het belang van onze opsteling weer duidelijk was. Iedereen had de tegenstander die hem het beste lag, zodoende hadden we zeker nog kansen. Davy kwam uit tegen de Mul, en het mag gezegd worden, deze keer speelde hij wel goed. Mul deed wel goed mee, maar al te veel illusies omtrent winnen zal hij zich allicht niet gemaakt hebben. Onzen Davy, kon zich ondanks zijn emotionele toestand toch nog goed concentreren; won verdiend, en dus …

Melanie, als je dit leest, de smurf draagt deze wedstrijd aan u op, en meldt u ook langs deze weg nomaals dat hij nog altijd redelijk zot van u is. Zijn hartje loopt over van liefde en hij ziet toch zo erg af van de breuk. Mij werd de dichterlijke vrijheid gegund om te pogen de diepste gevoelens van den Davy weer te geven; maar niets werkt zo goed als een gesprek tussen de 2 gebrokenen en hun gedeelde hartenzeer; eventueel aangevuld met goedmaaksex…

Na deze volstrekt irrelevante en nodeloos emotionele onderbreking van de derby; was het aan den buik en de poesie. Den Buik kwam uit tegen ondergetekende; en ik voelde me zeker niet kansloos tegen mijn jarenlange vriend. Op het terrein werden er echter geen cadeautjes uitgedeeld en het ging hard tegen hard. Vooral de routine in enkel spelen bleek de doorslaggevende factor, ik kon regelmatig een crossdrop scoren en de motor van de buik sputterde ook wel eens als het op smashen aankwam; maar hij kon steeds enkele puntjes voor blijven en zodoende pakte hij met 16 en 17 verdiend de wedstrijd, volgende keer 3 sets; buikvis!

Klaas tegen Patrick, oftewel de klassieke enkelspeler tegen een combinatie van tennis, pingpong en waterskiën, de stijl van Patrick valt gewoon niet te omschrijven en dat maakt het dus lastig om tegen hem te spelen. Natuurlijk kan de Klaas ook aardig op een pluimke kloppen en de truken van de patrick volstonden niet om Klaas voldoende uit evenwicht te brengen.

Den Dries werd strategisch op HE4 geplaatst om zo Buik of Klaas te ontwijken en een hapje te krijgen met de Famacci. Dat zou toch even anders uitdraaien want gesteund door vrouw en kind, speelde de Famacci vol vertrouwen en moest Dries alles uit de kast halen om uiteindelijk toch te winnen. De volgende keer zetten we gewoon de Pens tegen de Famaey en dan doet ie zelf ne pamper van zijne kleinen aan.

Terwijl de 4-4 op gemengde gevoelens onthaald werd stonden er al belangrijker zaken op het programma, met name welke saus moet er op de kebab. De Walter zijnen omzet ging ook omhoog en de sfeer zat er goed in. Vooral de ongebreidelde drankzucht van den Totem en den Buik viel sterk op.

Ondergetekende had om 20.00u ook nog een match in de gemengd, en na mijn vorig verslag over Vicky en Elise, was er plotsklaps veel volk geïnteresseerd in G4. Na deze wedstrijd was de meerderheid al naar huis en dronken we nog een paar vedettjes. Totem had nen chauffeur bij en den buik had niet te veel werk maandag dus de Duvel en Maredsous vloeiden onophoudelijk. Twas lang geleden maar den buik was mega-zat; zijn ogen waren vierkant, en hij kon nie meer klappen; vandaar ook de bedenkelijke kwaliteit van zijn verslag van bovenstaande wedstrijd.

Soit, we sluiten de derby af met de melding; dat wij er alles aan zullen doen om in eerste te blijven; inclusief geheelonthouding op drank en sex-gebied, vooral den Davy dan.

-De Poesie-

Niemand schiet op…

Spanning alom… de match van het jaar… met een zeer billijk resultaat.

De strijd begon bijzonder slecht voor Heren 2.
De dubbels 1 en 4 werden allebei verloren. Klaas en Dirk werden terecht verslagen door Pense & Dries.
De tegenstanders hadden hier en daar wel wat meeval maar ook op de andere punten waren ze beter.
De andere dubbel was bij de ploeguitwisseling duidelijk de match die besliste over winst of verlies. Jammer genoeg konden Famacci en Totem niet winnen. De eerste set ging duidelijk naar Patrick/Wymie… maar de tweede hadden ze moeten binnen halen. Een ruime voorsprong werd cadeau gegeven.

Gelukkig sloegen we terug.
Dirk en Mul speelden een supermatch en veegden de vloer met Wymie/Davy.
De andere dubbel was wel een dubbeltje op zijn kant. De eerste set was er niets te doen aan onze tandem Totem/Buik (21/11), maar uiteindelijk kwamen Ley en vooral Pense beter in de wedstrijd en zo brachten ze Heren 3 terug op gelijke hoogte. In een bloedstollende derde set (waar natuurlijk nen Duvel werd op ingezet (die btw nog nie is uitgekeerd)) was het constant haasje over en konden we ons tweede matchpunt verzilveren. 22-20 scheelt maar een haartje.

In de enkels waren de kaarten eigenlijk al geschud bij de ploegopstelling.
In tegenstelling tot onze verwachtingen speelde Davy Van De Putte (ipv. deley) den eersten enkel. Mul zag alle hoekjes van het veld en ging in 2 sets ten onder.
Op vierde enkel had Famacci de zware taak om Dries te kloppen. Ook dit lukte niet al had er in de tweede set wel meer ingezeten.
De twee andere matchen waren wel duidelijk in ons voordeel.
Klaas kende weinig problemen met Patrick. Bij Buik ging het iets lastiger tegen de Poesie… Als ge elkaar door en door kent is het altijd wat moeilijker. Maar uiteindelijk won ook Buik ook in 2 sets.
Resultaat een billijk gelijkspel waar geen van beide ploegen echt mee opschiet.
Achteraf zorgden we ervoor dat Walter meer dan de handen vol had met alle nodige debatten en het wereldrecord “met 12 om ter snelst kebab opeten” werd iets scherper gezet. Lokerse 3 staat voorlopig op een veilige plaats, wij daarentegen slagen er niet in de aansluiting te vinden met de 4 andere kandidaat-degradanten.
Volgende zondag is het opnieuw the battle of the year, dan komt lotgenoot Oudegem langs.

Vol goeie moed en in de overtuiging dat we gingen stunten trokken we richting Gentbrugge. Goeie moed omdat de Kasteel onze ploegsterkte toch wat hoger bracht en overtuiging omdat David Hesters (ulderen beste speler) er bij die mannen niet bij was.
Eén iemand ontbrak bij ons en dat was Dirk die nog steeds op de sukkel is met zijn Griekse god Achilles. Klaas, ook gekwetst aan de rechterhand (iets met ontstekingen, rottingsverschijnselen en dood vlees) zag het toch zitten een enkelke te spelen.

De Dubbels:

1sten : Paemel/Kasteel vs. Erwin De Ley/Peter De Reu (B1/B2)
Het Lokersekoppel slaagde er eigenlijk nooit in het Pluimplukkers te bedreigen. Veel te veel fouten. De eerste set slaagden ze er bijna nog in de scheve situatie recht te trekken, in de tweede bleef de 5-puntenkloof van Peter/Erwin wel stand houden. Verdiende winst voor de tegenstanders.

2den : Buik/Totem vs. Erwin De Ley/Peter De Reu (B1/B2)
Die mannen hadden al een matchke achter de rug en da hebben we snel geweten. Het stond al 11-1 tegen dat we voor de eerste keer een ralleyke mee deden. Daarna begon het wel te lopen. De eerste kon niet meer gered worden maar de tweede wonnen we verdiend. De finale set werd een ware thriller. Aanvankelijk konden we nog draaien met een 11-6 voorsprong maar hoe dichter we bij de 20 kwamen hoe dichter zij bij ons.
Pluimplukkers kwam op matchpunt en de pech tot bij ons. Een aftikker van Buik plakte op de witte netband, in plaats van 20-20 was het gedaan.
Doodjammer.

4den : Paemel/Famacci vs. Gilles Matthys/Pieter Noët (B2/B2)
Den eerste set liep het voor geen meter, vooral de Paemel had te kampen met iets in de richting van nen offday. Den eerste ging duidelijk verloren. Maar de wederopstanding werd ingezet. In de tweede werd het initiatief nadrukkelijk overgenomen wat resulteerde in 5 setpunten.
Ik weet niet wat er dan gebeurde maar de set ging alsnog verloren.
Er zat opnieuw heel wat meer in.

3den : Kasteel/Totem vs. Koen De Reu/Gilles Matthys (B1/B2)
Ook hier werd aangetekend met verlies en opnieuw was het zeer nipt. De eerste set kwamen de Pluimplukkers op 2 setpunten, waarvan enkel het eerste gered kon worden. De tweede werd ietwat knullig cadeau geschonken. Kasteel/Totem kwamen aanvankelijk 20-18 voor, gevolgd door 2 identieke fases. 2 keer geven die mannen ne flickservice, 2 keer laten we hem vallen, 2 keer bal op de lijn. Dit gevolgd door in de ralley opnieuw te gokken dat hij uitvalt. En jawel. Opnieuw bal op de lijn. Game over.

Tja, en zo stond het droog 4-0.
Wat bij de Kasteel heel klein is was bij die mannen heel groot.
Piet 😉
Nee, met een beetje meeval had het evengoed 2-2 kunnen staan.

De enkels:

HE 4 : Famacci vs. Pieter Noët (B2)
De moed zonk ons al heel snel in de schoenen toen 5 minuten later de eerste enkelwedstrijd was afgelopen.
Famacci verloor na een ware uitputtingsslag in 3 sets.
De eerste ging verdiend naar Pieter, maar de tweede kon Famacci iets sneller rondspelen. Pieter boog maar brak niet.
Famacci bleef onzorgvuldig in de afwerking wat gevolgd werd door vertwijfeling.
Wedstrijd gespeeld, twas 5-0 voor de thuisploeg.

HE1 : Buik vs. Koen De Reu (B1)
Ook Buik had zijn dagje niet. Nu niet dat het barslecht was, twaren vooral een koppel zware benen (mss. wel schaatsbenen) die de naam moesten dragen.
Den eerste ging naar Koen, den tweede iets minder nipt naar Buik.
In de derde waren het 2 lege vaatjes tegen elkaar waarin de lepe trucen van Koen de doorslag gaven.
Ik durf het haast niet meer zeggen, maar ook hier zat er dus meer in.

HE2 : Kasteel vs. Erwin De Ley (B1)
Kasteel kwam amper in de problemen tegen De Ley. Den tweede set werd het zelfs een afslachting (21/6). Kasteel zorgde voor de eerredder, Erwin De Ley voor het rondje achteraf.

HE3 : Klaas vs. Peter De Reu (B2)
De allerlaatste wedstrijd van de ontmoeting, maar de eerste van Klaas (door zijn kwetsuur alleen op enkel geposteerd)
Twas een wedstrijd waarin Klaas zijn ontgoocheling over al het voorgaande maar moeilijk kon verbergen. Een beetje neerslachtig, een beetje gedemotiveerd schonk hij Peter de overwinning (incl. 2 competitiepuntjes).

En zo was een loodzware 7-1 nederlaag een feit. Wat gezien de omstandigheden toch fameus aankomt. Iedereen was uitermate ontgoocheld. We krijgen een weekje de tijd om ons op te laden voor de volgende match, de galamatch waar we voor het seizoen reikhalzend naar uitkeken… maar waar we nu met een zeer klein hartje naartoe moeten kijken. Bij verlies zal je volgend jaar onze verslagjes onder heren 3 moeten zoeken ipv. heren 2.

Gelukkig was er cafébaas Kurt Rogiers (maar de ape-stonede versie dan) die nog een lachje op ons gezicht kon toveren.
Hij vroeg zich af in wavoor glas hij nen dubbele Westmalle moest gieten, hij zocht zijne tweeloop toen er gevolgtesoep werd besteld en hij had een Turkse muzikale familie in zijn boxen wonen (ofwel stond hij op Radio Al Jazeera)
Die mens had gisteren waarschijnlijk ne zetel opgesmoord (volgens mij ontbreekt er toch enen)
-Buik-